Als we het hebben over de grootste tennissers aller tijden, dan kan Pete Sampras niet in het rijtje van deze legendes ontbreken. Met een fenomenale service, een ongekende mentaliteit en weerzinwekkende prestaties op Wimbledon heeft hij zonder meer zijn stempel gedrukt op het moderne tennis. De Amerikaan, die jarenlang de nummer één van de wereld was, won in zijn loopbaan liefst veertien Grand Slam-titels en wordt nog steeds gezien als één van de spelers die het tennis in de jaren ’90 domineerde. In deze blog kijken we terug op de indrukwekkende loopbaan, de speelstijl en de blijvende invloed op het tennis van Pete Sampras.
Naam: Pete Sampras
Geboren op: 12 augustus 1971
Nationaliteit: Amerikaans
Tennishand: Rechts
Hoogste ATP Ranking: 1
Oud tennisracket als start van een grote carrière
Pete Sampras werd geboren op 12 augustus 1971 in Washington D.C. De Amerikaan begon al op jonge leeftijd met het slaan tegen een bal: hij ontdekte op driejarige leeftijd een oud tennisracket in huis en raakte gefascineerd door de sport door met dit racket vele uren ballen tegen een muurtje aan te slaan. Nadat hij met zijn familie naar Californië verhuisde, kreeg hij de kans om zich verder te ontwikkelen. Niet zonder resultaat: op zestienjarige leeftijd werd hij al professioneel tennisser en in 1990, toen hij slechts negentien jaar was, won hij zijn eerste Grand Slam-titel. In de finale van de US Open nam hij het op tegen zijn landgenoot Andre Agassi en door zijn sterke optreden in de finale werd hij de jongste US Open-kampioen uit de geschiedenis.
Sampras’ Wimbledon-heerschappij
Waar veel spelers doorgaans goed uit de voeten kunnen op hardcourt of gravel, voelde Pete Sampras zich als een vis in het water op gras. Zijn aanvallende speelstijl, waarin hij veel gebruik maakte van zijn fenomenale service-volleycombinatie, maakten hem dé ultieme Wimbledon-kampioen. Vanaf 1993 won hij het prestigieuze toernooi op het heilige gras in Londen zeven keer in acht jaar tijd, waarmee hij zijn naam definitief vestigde als één van de grootste spelers op gras aller tijden. Zijn rivaliteit met spelers als Agassi, Boris Becker en Goran Ivanišević zorgde voor legendarische wedstrijden en finales, waarbij Sampras vaak als winnaar uit de strijd kwam. Aan de hand van zijn effectieve speelstijl wist hij zijn tegenstanders keer op keer te ontregelen en zijn titels veilig te stellen.
Dominantie in de jaren ‘90
Gedurende de jaren ’90 was er nauwelijks iemand die kon tippen aan de consistentie en klasse van Pete Sampras. Tussen 1993 en 1998 sloot hij ieder jaar af als de nummer één van de wereld, wat gerust een prestatie van formaat kan worden genoemd. Zijn vermogen om onder druk te presteren en de wedstrijd op belangrijke momenten naar zijn hand te zetten, maakte hem tot een ware nachtmerrie voor zijn concurrenten. Zijn erelijst groeide dan ook snel, want naast zijn zeven Wimbledon-titels won hij ook vijf keer de US Open en tweemaal de Australian Open. Het enige smetje op zijn Grand Slam-palmares was het feit dat hij nooit Roland Garros wist te winnen. De langzamere gravelbanen in Parijs boden minder voordelen voor zijn snelle aanvalsspel en ondanks dat hij regelmatig tot ver in het toernooi kwam, bleef een eindzege uit.
Een legendarisch afscheid
Na de eeuwwisseling begonnen de eerste tekenen van fysieke en mentale vermoeidheid zichtbaar te worden bij de Amerikaan. De opkomst van nieuwe talenten, zoals Roger Federer en Lleyton Hewitt, betekende dat Sampras steeds vaker werd uitgedaagd door de grootste spelers van een jongere generatie. Toch wist hij in 2002 nog één keer te schitteren. Op de US Open van dat jaar speelde hij één van de meest memorabele toernooien uit zijn loopbaan. Ondanks dat velen hem al hadden afgeschreven, wist hij zich naar de finale te knokken waarin hij het opnieuw opnam tegen zijn rivaal Agassi. In een ware droomfinale sloot Sampras zijn loopbaan af met een fantastische overwinning, waarmee hij zijn veertiende en laatste Grand Slam-titel veroverde. Daarna kondigde hij zijn afscheid aan: als een ware kampioen, op het hoogtepunt van zijn carrière.